بد نیست که کمی به این فکر کنید،که خود حضرت هم راضی به افراط و غلو کردن نیست..
دوستان عزیز وقتی ما خودمان را سگ اهل بیت علیه السلام میخوانیم، منظور به این سگ هایی نیست که تو خیابان میبینید که، خـــــدا شما را معرفت و عقل بده. مگر امیرالمومنین علیه السلام رو اسداله میخوانند بمنظور ان هست که زبانم لال مولا متقیان شبیه شیر هست، به علت شجاعت دلیری به اسدالله منصوب هست شاه جهان.
سگ خواندن ما هم بنابر معرفت و خصلت سگ است که تمام لذت سگ این است صاحبش را راضی و خوشحال کند
نام ما را بنویسید بر ایوان نجف
نشد از نام سگ کهف کتاب آلوده
نام مارا بنویسید به قرآن علی
سگ حیدر به سگ کهف شرافت دارد
شعر گفتن درباره امام علی ع خیلی خوبه
اما تشبیه مشتاقان امام به سگ...
شاید چندان جالب نباشه
سگ اصحاب کهف یافت نجات
چون نیابد نجات، کلبِ علی؟
سگ درگاه؟
شاه جهان؟
جور در نمیاد
سگ که بی صاحب شود سنگش زنند
من سگم صاحبم مولا علیست هو یا اسدالله