مست نام علی (علیه‌السلام)

نازم به دهانم که به شادی و به غصّه

یک عمر «علی (ع)» گفت و مرا مست نگه داشت

نقش پیشانی

ذاتِ هر کس در قیامت نقشِ پیشانی اوست

نقشِ پیشانیِ ما باشد : «غلامِ حیدرم»

امیر عالم

گفتم به اذانم که «علیاً ولی‌الله»

تا کور شود هر که امیرش تو نباشی

حیدری‌ام من

گر سر برود ، خون ز رگم بانگ زند باز :

« آند السون علینین جانینا حیدری‌ام من »

پی‌نوشت:

قسم به جان علی (ع) من حیدری ام

حق با علی (علیه السلام) است

دل اگر خداشناسی ، به لبت بگو علی (ع) حق

که حق از علی (ع) برآید و علی (ع) بود مع الحق

سگ کوی علی (علیه السلام)

علی (ع) امام من است و منم سگ کویش

سگی که شاه جهان شد به آبروی علی (ع)

پی نوشت:

نگارنده خود را در حد و اندازه این بیت نمیداند

اما امیدوار است شاعر به این مقام رسیده باشد

نفس

نفس کشیدنِ بی مِهر تو حرامم باد

علی (ع) است ذکر دم من و بازدم حیدر (ع)

ساجد

هر که آمد در نجف از هیبتت در سجده رفت

ساجد خار تو ام ، بنما نگاهی یا علی (ع) !

خال لب

اسم زیبای تو را بر لب خود خال زدم

تا به هر بستن لب ، بوسه زنم نام تو را

کلب الحیدر (علیه السلام)

هر شب به ذکر و یاد شما مست می شوم

من آن سگم که جز تو مرا پادشاه نیست

قاری

تویی قاری قرآن یا که قرآن قاری حیدر ؟!

برانگیزد قرائت های تو هوهوی قرآن را

ذکر مدام

سرگیجه ی بعد از مِی تو ذکر مدام است

عمریست که مستانه خورم بر در و دیوار

کافر میشوم

اگر عشق علی (ع) کفر است در کیش مسلمانان

خداحافظ مسلمانان ! که من هم کافری دیگر ...

رطب نجف

چیست در خاک نجف ای بت شیرین که هنوز

هر درختی که بکارند رطب می روید

هو کشیدن ما

مردم گمان کنند که حیدر (ع) خدای ماست

از بس که بعد نام علی (ع) هو کشیده ایم !

به که ؟

آن نقش که حسرت به نگینم زده این است

یا رب ! به که بخشید عقیق یمنش را ...؟

کیست علی (علیه السلام) ؟!

آدم که نه ... خدا ؟ که نه ... پس کیست این علی (ع)

آخر بشر که همسر کوثر (س) نمی شود !!

ساقی مستان

من آن مستم که حتی از خماری گر بمیرد هم

ز دست هیچ کس غیر از علی (ع) ساغر نمی گیرد

نقش پرچم

بر پرچم سبز عربستان سعودی

« یا حیدر کرار (ع) » زنیم نقش به زودی

مست چای نجف

کفاف مستی من را نمی دهد انگور

کمی ز چای نجف با گلاب می خواهم ...