تفاوت کربلا و مدینه

شک ندارم بینِ خیلِ زائرانِ کربلا

فاطمه (س) گریانِ تنهائیِ قبرِ مجتبی (ع) است

جاماندی ولی ...

نکند فکر کنی بی سر و پایی ای دوست

شهر پُر فتنه ی ما سینه‌زنی می‌خواهد

رحمی نما

چون ابر در فراق تو خون گریه می کنند

رحمی نما به حال زیارت نرفته ها

پابرهنه میروم ...

کربلایت سهم ما بد ها نشد این اربعین

پابرهنه می روم سمتی که بغضم بشکند

رفت از دستم

کار دستم داد آخر قلب ناپاکم ، حسین (ع) !

اربعین ، پای پیاده ، رفت از دستم که رفت ...

ستون آخر

من فقط یک آرزو دارم که آن هم اربعین

سجده ی شکری کنم پای ستون آخرین

صراط کربلا

نذر کردم دور تسبیحی بخوانم اهدنا

تا صراطم اربعین افتد به سمت کربلا

موسای اربعین

مادری کودک خود را به سبد اندازد

تا که در راه حرم ، حضرت موسی (ع) گردد

اربعین ، حرم

چند روزی است که تا میشنوم حرفش را

« اربعین ، کرببلا » ؛ این دل من میریزد

چه زود

مثل هر سال پر از حسرت اینم که چه زود

دلمان تنگ برای دهه ی اول شد

دهه ی عاشقی

باورم نیست چه بس زود رسیده آن روز

که دلم تنگ برای دهه ی اول شد

شال عزا بیاورید

شال و لباس مشکی ما را بیاورید

حیّ علیَ العـزا که محرّم رسیده است

احرام نوکر

مشکی به تن نموده و احرام بسته ام

قربانی ام نما اگر این حج آخر است

حی علی العزا

« حی علی العزا » ی خدا میرسد به گوش

باید لباس مشکی خود را به تن کنیم

هدیه ی مادر

جعبه ی خیاطی زهرا (س) مرا مشهور کرد

پیرهن مشکی شیعه ، کارِ دستِ فاطمه (س) است

محرم میرسد

اهل عالم ! دارد از ره ماه ماتم میرسد

هیئتی ها ! یاعلی ؛ دارد محرّم میرسد

میرسد از راه

دارد محرّم و صَفَرت میرسد ز راه

دلخوش به این دو ماهم و دلتنگ روضه ها

تکیه

دارند گوشه کنار شهر تکیه می زنند

من در غم بی تکیه گاهی زینب (س) ام ...

محرم در حرم

کُتل ، کتیبه ، سیاهی ، صدای ذکر حسین (ع)

خدا کند که محرم همه حرم باشیم

اذن دخول

زائر همیشه بعدِ نجف ، کربلا رود

یعنی غدیر اذن دخول محرّم است