تا خدا خداست

سر می دهیم و منّت مردم نمی کشیم

هستیم سائلان حسین تا خدا خداست

احترام فاطمه (س)

مانند احترام خداوند واجب است

حفظ مقام فاطمه (س) حتی به همسرش !

حکاکی

دادیم به حکّاک عقیق دل و گفتیم

حک کن به عقیق دل ما « حضرت زهرا (س) »

دم علی (ع)

آمدم دم بزنم یک دمی از مبحث عشق

دم من گرم شد و حنجره ام گفت « علی (ع) »

مرگ کدام است

مرگ آن نیست که در قبر سیه دفن شوم

مرگ آن است که از نوکری آل علی (ع) حذف شوم

شرط پیمبری

شرط پیمبری به پسر داشتن که نیست

مَردی پیمبر است که زهرا (س) ست دخترش

عمو نرسید

کودکی خیره به چشمان عمو بود که رفت !

زیر لب زمزمه می کرد : خدایا نرسید ... !

در محشر

در روز محشر هرکسی ، در دست گیرد نامه ای

من نیز حاضر می شوم ، تصویر حیدر (ع) در بغل

وقف چشم ها

دو چشم داده خداوند تا که گریه کنم

یکی برای حسن (ع) ، آن یکی برای حسین (ع)

و مادرم

رحمت به مادرم که مرا مجلس تو برد

این شوق نوکری اثر شیر مادر است

تسبیح انبیا

زرتشتی و یهود و مسیحی و ارمنی !

تسبیح انبیای شما ، مدح حیدر است ...

بهشت کرببلا

« زهرا (س) به خاک کرببلای تو پا گذاشت »

یعنی بهشت زیر قدم های مادر است !

دست مرا رها نکن

دست مرا رها نکن و بی کسم نکن

دریاب حال زار مرا جان کربلا

زلف آشفته

آشفته می شویم چو یاد از غمش کنیم

از بس که زلف دلبر ما سخت در هم است

نمک کرببلا

کربلا خواستنم از هوسم نیست ولی

خاکتان طعم عسل داشت ، نمک گیرم کرد !

برگ زرد

برگ زردی با سماجت شاخه را چسبیده بود

دست های خویش و دامان تو ام آمد به یاد

دخیل چشمت

من دخیل التماسم را به چشمت بسته ام

حضرت ارباب بی همتا ! به دادم میرسی ؟!

مسیر خانه مادر

روز مادر که همه خانه ی مادر بروند

لیک سادات بدانند که از کوچه گذر باید کرد !

عطش عشق

ما تشنه ی عشقیم و شنیدیم که گفتند

رفعِ عطشِ عشق فقط نام حسین (ع) است...

ای اهل حرم

روضه ی « اهل حرم ! میر و عملدار چه شد ... »

محضر امّ بنین (س) وای که خواندن دارد ...