حسنِ فاطمه (علیهماالسلام)

او همان است که هر وقت از او میخوانم

از دلِ عرشِ خدا ، فاطمه (س) گوید : « جــانم ... »

چه زود

مثل هر سال پر از حسرت اینم که چه زود

دلمان تنگ برای دهه ی اول شد

دهه ی عاشقی

باورم نیست چه بس زود رسیده آن روز

که دلم تنگ برای دهه ی اول شد

شال عزا بیاورید

شال و لباس مشکی ما را بیاورید

حیّ علیَ العـزا که محرّم رسیده است

احرام نوکر

مشکی به تن نموده و احرام بسته ام

قربانی ام نما اگر این حج آخر است

حی علی العزا

« حی علی العزا » ی خدا میرسد به گوش

باید لباس مشکی خود را به تن کنیم

هدیه ی مادر

جعبه ی خیاطی زهرا (س) مرا مشهور کرد

پیرهن مشکی شیعه ، کارِ دستِ فاطمه (س) است

محرم میرسد

اهل عالم ! دارد از ره ماه ماتم میرسد

هیئتی ها ! یاعلی ؛ دارد محرّم میرسد

میرسد از راه

دارد محرّم و صَفَرت میرسد ز راه

دلخوش به این دو ماهم و دلتنگ روضه ها

تکیه

دارند گوشه کنار شهر تکیه می زنند

من در غم بی تکیه گاهی زینب (س) ام ...

محرم در حرم

کُتل ، کتیبه ، سیاهی ، صدای ذکر حسین (ع)

خدا کند که محرم همه حرم باشیم

اذن دخول

زائر همیشه بعدِ نجف ، کربلا رود

یعنی غدیر اذن دخول محرّم است

مادر چشم انتظار

گرچه میدانم نمی آیی ولی هر دم ز شوق

سوی در می آیم و هر سو نگاهی میکنم

مِهر امیرالمومنین (علیه السلام)

من از « الیوم اکملتُ لکم... » اینگونه فهمیدم

خدا با مهر او دین مرا اندازه می گیرد

از غدیر

اصل و نسب و مذهب ما را چو بخواهید

آغاز مسلمانی ما روز غدیر است !

بِچِش

لالم از توصیف این لذت ، چشیدن لازم است

خواندن یک « جامعه » دور قبور سامرا

قربانیِ مِنا

از طواف و سعی و تقصیر و صفایش بگذریم

درس قربانی شدن امسال تکراری نبود !!

پی نوشت:

و باز هم آل سعود ...

بی شما ، زندانم

این دل ما ، سینه ی ما ، عرش ما ، حتی بهشت

هر کجا « موسی بن جعفر (ع) » نیست زندان می شود

پی نوشت:

14 ذی الحجه، سالروز میلاد امام موسی کاظم (علیه السلام) مبارکباد

ذکرِ یا حسن (علیه السلام)

روزی رسد که با مدد از ذکرِ « یا حسن (ع) »

خواهم شکست گردن آل سعود را

نجف رفتن

ره صد ساله ی حاجی به شبی پیمودیم

جای صد عمره حساب است نجف رفتن ما