و باز اهانت ...

« أشـدّاء علی الکفّـار» ما را یادشان رفته

تو از بس «رحمـة للعـالمین» هستی، پیمبـرجان !

پی نوشت:

توهین مجله فرانسوی «شارلی ابدو» به ساحت پیامبر مکرّم اسلام(ص)

میان در و دیوار

ثلث سادات میان در و دیوار افتاد

نسل سادات به یک ضربه ی پا ریخت بهم

جای پای دلدار

ای خدا امشب چراغان کرده ام این سینه را

تا که دلدارم امام صادق (ع) آنجا پا نهد

غلامی محمد (ص)

گرچه از لطف پدروارِ علی (ع) سرشارم

هرچه دارم ز غلامی محمد (ص) دارم

تعزیه

چند روزی می شود قهر است با او دخترش

خوب بازی کرد نقش شمر را در تعزیه !

حرم مادر

حرم مادر ما سینه ی ماست

پس نگویید که او بی حرم است

یا زهرا (س)

جهانِ خسته به خود گفت: « آه ! کو خورشید ؟! »

درِ شکسته چنین ضجّه کرد : « یا زهرا (س) »

کلب الحسین (ع)

ای کهفیان مرا چو سگی در حرم برید

امشب « حسین حسین » نکنم هار می شوم

ثواب لعن

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

هوای سامره

هوای سامره دارد دل هوایی من

بده برات سفر، جان مادرت زهرا (س)

قلدر محل

دیدم به درب مجلستان قلدر محل

کفشان نوکران تو را جفت می کند

شستن گناه

به غیر بارش اشک غمت، دگر چیزی

سیاه نامه ی ما را توان بشوید؟ نــــه

از حُرمت حَرَمت

خاک از حُرمت شش گوشه ی او حرمت یافت

گر شوی خاک رهش قبله ی عالم باشی

بی حرم

زائری در وسط صحن غریب الغربا

دید تا گنبد زیبای حرم، گفت: « حسن (ع) » ...

از عاشورا

امروز نه، غروب همان سال شصت و یک

ما را گره زدند به نخ های پرچمش

شهید اوّل

قتلگه شد خانه ی زهرا (س) و محسن شد شهید

از غمش جانِ پدر چون قلب مادر، سوخته

پی نوشت:

ایام محسنیه...

لعنت بر سقیفه

تا نبی (ص) رفت، علی (ع) شد ز ستم خانه نشین

خنده ی شوق بر آن همّت مردانه زدند

در سوگ امام رضا(ع)

تا ابد زین میهمانداری که مأمون از تو کرد

شرمگین از مادرت زهرا خراسان می شود

پی نوشت:

ایران در سوگ امام رضا(ع)

نماز در آسمان هشتم

دلم به عشق تو تا آسمان هشتم رفت

نماز در حَرَمت « اهدنا » نمی خواهد !

امر مادر

مادرش فاطمه (س) فرمود: غریب است حسن (ع)

پس بگـریـیـد و بگـیـریـد عزای حسنم