مرگ کدام است

مرگ آن نیست که در قبر سیه دفن شوم

مرگ آن است که از نوکری آل علی (ع) حذف شوم

شرط پیمبری

شرط پیمبری به پسر داشتن که نیست

مَردی پیمبر است که زهرا (س) ست دخترش

در محشر

در روز محشر هرکسی ، در دست گیرد نامه ای

من نیز حاضر می شوم ، تصویر حیدر (ع) در بغل

وقف چشم ها

دو چشم داده خداوند تا که گریه کنم

یکی برای حسن (ع) ، آن یکی برای حسین (ع)

و مادرم

رحمت به مادرم که مرا مجلس تو برد

این شوق نوکری اثر شیر مادر است

تسبیح انبیا

زرتشتی و یهود و مسیحی و ارمنی !

تسبیح انبیای شما ، مدح حیدر است ...

بهشت کرببلا

« زهرا (س) به خاک کرببلای تو پا گذاشت »

یعنی بهشت زیر قدم های مادر است !

دست مرا رها نکن

دست مرا رها نکن و بی کسم نکن

دریاب حال زار مرا جان کربلا

زلف آشفته

آشفته می شویم چو یاد از غمش کنیم

از بس که زلف دلبر ما سخت در هم است

نمک کرببلا

کربلا خواستنم از هوسم نیست ولی

خاکتان طعم عسل داشت ، نمک گیرم کرد !

قیمه بهشتی

خود نظر می کنی انگار به دیگ

که دهد قیمه چنین بوی بهشت !

برگ زرد

برگ زردی با سماجت شاخه را چسبیده بود

دست های خویش و دامان تو ام آمد به یاد

دخیل چشمت

من دخیل التماسم را به چشمت بسته ام

حضرت ارباب بی همتا ! به دادم میرسی ؟!

مسیر خانه مادر

روز مادر که همه خانه ی مادر بروند

لیک سادات بدانند که از کوچه گذر باید کرد !

عطش عشق

ما تشنه ی عشقیم و شنیدیم که گفتند

رفعِ عطشِ عشق فقط نام حسین (ع) است...

أنت مولای

أنت مولا و أنا ... ، هر چه صلاح است علی (ع)

طرز گفتار دعا را نجفت ریخت به هم !

روضه است

میان این همه نیزه که رو به پایین است

صدای زینب کبری (س) است می رود بالا

در آرزوی حرم

با سر همه رفتند به پابوسی بی سر

یک بی سر و پا مانده به امید اشاره

انگشترها

پدر انگشترش را هدیه داد و آیه نازل شد

پسر انگشتر و انگشت داد و کرد تفسیرش ...

چای نبات

من اگر خسته شوم، چـای نجف مینوشم

با نباتی ز خراسان رضا (ع) ... بــَـه ! چه شود !!