فدای مجتبی (علیه السلام)

خوش آن دَم ایُها الساقی ، بگیرم حاجتِ خود را

دچارِ حضرتِ زهرا (س) ، فدایِ مجتبی (ع) گردد

عریان

روضه خوانت میشوم با روضه ای تک مصرعی

« بر زمین بودی و بر جسم تو پیراهن نبود »

غریق کربلا

این موجِ کربلا همه را غرق می کند

مستغرقِ خدا ، چو سکینه (س) ، نه در بلا !

وارث غدیر

روز عید است همه دیدن سادات روند

ای بزرگ همه سادات ! کجا خیمه زدی ؟!

خُم

مست تو و خاک تو هستم ، بعدِ مرگم نیز

جز با نمِ اشک غدیرت ، خُم نخواهم شد

نای نی

نی را در این بساط به نائی چه نسبت است؟

کم نیست اینکه بشنوم از خود صدای تو

اثر سلسله

صنمِ سلسله مویی که دل ما با اوست

سالها دورِ گلویش اثر از سلسله داشت

شیرین

اگر حس چشایی نیست کارِ چشم ، پس از چیست ...

... که من تا دیدم آن بت را یقین کردم که شیرین است ؟!

ندیده عاشق شدن

در حیرتم که عشق از آثارِ دیدن است

ما کورها، ندیده چرا عاشقت شدیم؟!

هلال ماه من

ای ماه! یک نظر که حلال است رو مگیر

عید است، یک هلال خودت را نشان بده

پی نوشت:

کی می شود روی ماه مهدی فاطمه (عج) را ببینیم ....

عید فطر مبارک

افطار آخر

شاید نباشیم و نباشی سال های بعد

با اشک بردار آخرین خرما و نانت را

جوشن کبیر

آغوش وا کن از همه سو تیر می زنند

ای جثه ی صغیر مرا جوشن کبیر

جام شهادت

ساقیا در سجده هم جام شهادت میزنی

اولین مستی که می خوانی تشهد در سجود

وصف حسن (علیه السلام)

وصف او کردم و در مصر صبـا را گفتند

بدهد نامه ای از سوی زلیخا به حسن(ع)

باده

هرکس ز باده ای بشود مستِ مستِ مست

من باده می شوم به نوایِ « حسن حسن (ع) »

امیدوار

بازآ که در فراق تو چشم امیدوار

چون گوش روزه دار بر « الله اکبر » است

ولادت حضرت باقر (علیه السلام)

مستم اگر ، ز باده ی یک جرعه از خُم است

جشنِ ولادتِ ولیُ اللهِ پنجم است

پی نوشت:

مبارک باد میلاد حضرت امام محمد باقر (علیه السلام)

اول رجب

اول ماه رجب ، دنیای ما زیباتر است

چون که ماه دیگری پا می گذارد بر زمین

پی نوشت:

میلاد امام محمد باقر (علیه السلام)

یاد شهید

بهار ، بوی گل سرخ با خود آورده است

که یادمان نرود زنده است یاد شهید

عیدی خدا

برای این همه صحرا که دستشان خالی است

بهار ، عیدی بی منّت خداوند است

پی نوشت:

بهار مبارک

اللهم عجّل لولیک الفرج