عطر حسن (علیه السلام)

عطر موهایت قرار از شهر میگیرد ، بگو

دل ربودن را کدام عطار یادت داده است ...؟

مهمان حسن (علیه السلام)

بوی اسپند و گلاب رمضان می آید

همه مهمان دو دستان کریم حسنــیم (علیه السلام)

پر پرواز

فطرس اگر ز یُمن حسین (ع) پر گرفته است

جبرییل را حسن (ع) پر پرواز داده است !

امیرِ اسیر

در حلقه های زلف تو عالم اسیر شد

هر کس اسیر عشق حسن (ع) شد امیر شد

پادشاهی

هفت نسلِ بعدِ من هم پادشاهی می کنند

گر که من سائل شوم بر آستانت یا حسن (ع)

بدهکار نگاهت

روزها فکر من این است و همه شب سخنم

که همه عمر بدهکارِ نگاهِ حسن (ع) ام

یا حسن (ع) رخصت

هوهوکنان به مرقد حیدر (ع) روم شبی

با رخصت از حسن (ع) پسر ارشد علی (ع)

حرم شیر جمل

عاقبت می رسد آن مرد و چو ایوان نجف

گنبد شیر جمل نیز طلا می گردد

دست مجتباست...

تو شاهی ای حُسین (ع) و گدای شما منم

حیّ و ممات شاه و گدا دست « مجتبی (ع) » است !!

خوشا بر حال ما

روز محشر که همه خلقِ خدا سرگشته اند

ای خوشا بر حال ما « دورِ حسن (ع) گردیده ها »

لطف آقا

گر گرفتار حسینیم (ع) و اسیر زینب (س)

کربلایی شده با لطف امام حَسَنـــــیم (ع)

بی حرم

زائری در وسط صحن غریب الغربا

دید تا گنبد زیبای حرم، گفت: « حسن (ع) » ...

حسنیه

شکر خدا حسینیه ها مان زیاد شد

وقتش شده دگر « حَسَنیه » بنا کنیم

معصوم !

سخت است که معصوم زمین باشی و اما

عمری بخوری چوب خطایی که نکردی

پسر فاطمه(س)

یک عمر خونِ دل ز گلویت به تشت ریخت

ای پاره پاره ی جگر فاطمه (س)، حسن (ع)

پی نوشت:

شهادت امام حسن(ع) است امروز !

مهر حسن(ع)

بر تن ما نکند آتش دوزخ اثری

چون در آتشکده ی مهر حسن (ع) سوخته ایم

عشق مجتبی(ع)

حیرت مکن که عشق به عالم گره گشاست

عشقی که مرده زنده کند، عشق مجتباست ...

قدر گذشت و من

گذشت این سه شب قدر و دست من خالی است

دو چشم من به دو دست کریم ارباب است

احسان کریم

خاک پایی از گدایان تو را حاتم گرفت

زین سبب احسان او را عالم و آدم شنید !

پی نوشت:

بنفسی أنت یا حسن المجتبی(ع)