وارث غدیر

روز عید است همه دیدن سادات روند

ای بزرگ همه سادات ! کجا خیمه زدی ؟!

اثر سلسله

صنمِ سلسله مویی که دل ما با اوست

سالها دورِ گلویش اثر از سلسله داشت

شیرین

اگر حس چشایی نیست کارِ چشم ، پس از چیست ...

... که من تا دیدم آن بت را یقین کردم که شیرین است ؟!

ندیده عاشق شدن

در حیرتم که عشق از آثارِ دیدن است

ما کورها، ندیده چرا عاشقت شدیم؟!

افطار آخر

شاید نباشیم و نباشی سال های بعد

با اشک بردار آخرین خرما و نانت را

جوشن کبیر

آغوش وا کن از همه سو تیر می زنند

ای جثه ی صغیر مرا جوشن کبیر

وصف حسن (علیه السلام)

وصف او کردم و در مصر صبـا را گفتند

بدهد نامه ای از سوی زلیخا به حسن(ع)

باده

هرکس ز باده ای بشود مستِ مستِ مست

من باده می شوم به نوایِ « حسن حسن (ع) »

امیدوار

بازآ که در فراق تو چشم امیدوار

چون گوش روزه دار بر « الله اکبر » است

ولادت حضرت باقر (علیه السلام)

مستم اگر ، ز باده ی یک جرعه از خُم است

جشنِ ولادتِ ولیُ اللهِ پنجم است

پی نوشت:

مبارک باد میلاد حضرت امام محمد باقر (علیه السلام)

اول رجب

اول ماه رجب ، دنیای ما زیباتر است

چون که ماه دیگری پا می گذارد بر زمین

پی نوشت:

میلاد امام محمد باقر (علیه السلام)

عیدی خدا

برای این همه صحرا که دستشان خالی است

بهار ، عیدی بی منّت خداوند است

پی نوشت:

بهار مبارک

اللهم عجّل لولیک الفرج

پایان دو ماه عزاداری

به پایان آمد این دفتر ، عزایت همچنان باقیست

برای نوکرت هر روز عاشورا و هر جا کربلا باشد

روضه هفتگی

قسم به حضرت منّان ، دوشنبه ها را ما

میان صحن حسن (ع) ، « روضه - هفتگی » گیریم

تابوت و تیر

بر تن و قامت شهر، رخت عزا جامه کنید

بوی تابوت پر از تیر حسن (ع) می آید

پی نوشت: هفتم صفر، شهادت امام حسن مجتبی (علیه السلام)

دائم الخمر

دائم الخمرم خواندند زاهدان این دیار

بس که بعد از روضه ها با چای مستی کرده ام

دیوانه ی حسین (علیه السلام)

هر کسی دیوانه ی عشقت نشد عاقل نشد

غیرِ نوکرهایت آقا ، « کُلُّهُم لا یَعقِلون »

دعای خسته دلان

یا رب ! دعای خسته دلان مستجاب کن

اشکی بده که راه فرج باز می کند

حق پرست

فهمیدم از « علیُّ مَعَ الحق » که آدمی

حیدر پرست نیست اگر ، حق پرست نیست !

مراد ما

تو خود مراد منی ، پس چه حاجت است به باب

به جز به سوی تو این ناله ها بلند مباد