بکوش

زائر شدن به قسمت و دعوت همیشه نیست

ای بی خبر بکوش ! زیارت گرفتنی است !!

باران رحمت

ببار ای جاری هموار ! ای باران بی پایان !

به دیدار تو تا کی این زمین پیر خواهند ماند ؟!

غم کشمیر

دیده اند اما تو را نادیده ات انگاشتند

مرگ بر من ! گر نمی بینم غمِ کشمیر را

سزای شیعه گشتن

ما را به جرم این که فقط شیعه گشته ایم

دارند می کشند و چقدر این سزا ، سزاست !!

پی نوشت:

1. شاعر: حسین صیامی

2. از شیعیان کشمیر خاطرات زیبایی دارم

3. اللهم عجّل لولیک الفرج

مُثله

هر عضوت از نسیم شهادت چو گل شکفت

در راه دین چو مُثله نشد کس سوای تو

روز پدر

روز میلاد شما ، بوسه زنم بر دستِ ...

... « پدری » را که به من نوکریت را آموخت

پی نوشت:

1. آرزوی سلامتی و طول عمر با عزت برای پدرم دارم

2. از درگاه ایزد منان، علوّ درجات را برای شهدای مدافع حرم مسئلت دارم

سگ کوی علی (علیه السلام)

علی (ع) امام من است و منم سگ کویش

سگی که شاه جهان شد به آبروی علی (ع)

پی نوشت:

نگارنده خود را در حد و اندازه این بیت نمیداند

اما امیدوار است شاعر به این مقام رسیده باشد

دل دیوانه

نجف رفتم دلم را زیر ایوان دست او دادم

دلِ سالِم به او دادم ، دل دیوانه آوردم

نفس

نفس کشیدنِ بی مِهر تو حرامم باد

علی (ع) است ذکر دم من و بازدم حیدر (ع)

پدیده

هفت آسمان نجف شده ، عالم نجف شده است

زیباترین پدیده ی ارض و سما : نجف

باب المراد

قلب ما باب المجانین و کرامت از شما

راه تو باب المراد و استقامت از گدا

لبیک یا هادی (علیه السلام)

سخت سیلی زده بر بی ادبی با ادبش

هر که « لبیک علی النقی (ع) » آید به لبش

تأیید زیارت

جامعه می خوانم و چشمم به راهت مانده ، چون

مُهرِ تأییدِ زیارت با امام هادی (ع) است !

نور رجب

چشم اگر دارید باران دعا را بشنوید

می چکد نور از در و دیوار در ماه رجب

پی نوشت:

امیرالمومنین (علیه السلام) فرمودند: هر کس چشم خود را [ از نامحرم ] فرو بندد ، قلبش راحت می شود. [ غررالحکم ، ح 9122 ]

عطر گل

خدا به فاطمه بنت حسن گلی بخشید

که عطر باغ حسینی از او رسد به مشام

پی نوشت:

میلاد امام محمد باقر (علیه السلام)

زیارت شیرین

دیدن روی تو از هر چه عسل شیرین تر است

ناامید از زندگی کردی تو هر زنبور را

غریب تر ز حسن (علیه السلام)

غریب تر ز « حسن (ع) » نامِ « ام کلثوم (س) » است

که خاک خوردن نامش نشان غربت اوست

مثل حسن (علیه السلام)

سینه اش تنگ شد از شدت آن زهر جفا

« مجتبی گونه » و با « درد » رَوَد سمت خدا

پی نوشت:

شهادت امام هادی (علیه السلام)

سوی حسن (علیه السلام)

یقین کنید که روزی به چشم خواهم دید

پیاده می روم آخر به کربلای حسن (ع)

نادم

ترجیع درد را ز گریزی که از تو داشت

سر می زند هنوز به سنگ ندامت آب