دلتنگ گریه محرم

ما را که « یا مجیر » و « اجرنا » عوض نکرد

دلتنگ گریه های محرم شده دلم ...

مات من العشق

بر کنج لبت نوشته « یحیی و یمیت »

من مات من العشق فقد مات شهید

نذر زینب(س)

مادر مرا چو زاد به پیشانیم نوشت

قربانی اش کنید که این نذر زینب(س) است

مست حسینیم

به ناز و عشوه حور و ملک نیازی نیست

همین که مست حسینیم، عیشمان نوش است

فطریه اشک

مرا چون قوت غالب اشک باشد جای نان درسال

بگو فطریه ام را روضه خوان شخصاً بپردازد

لطف پدر

هرچه دارم همه از لطف پدر بود که او

عوض قصه به بالین سرم گفت « حسین (ع) »

سینه زن ارباب

پدرم گفت که میلاد تو در یاد من است

مژده دادند که نوزاد شما سینه زن است

نام حسین(ع)

رخ یوسف اگرم هرچه که زیباست ولی

چهره نه، نام شما دست بریدن دارد !

خنده دشمن

خیلی به اشک دیده ما خنده شد ولی

آن نیشخند حرمله از یاد ما نرفت ...

عطشان

آب تا روز قیامت جگرش میسوزد

که تو خود خضر حیاتی و لبت عطشان است

برات کربلا

کل شعرم را در این مصرع تلاوت میکنم

کربلا هرکس نرفته از « حسن (ع) » خواهش کند

ذکر شفابخش

در بین ذکر های شفابخشِ دردِ عشق

الحق که « یا امام رضا (ع) » چیز دیگریست

طلای روضه

قلب ما سنگ است، با گریه طلائی میشود

مجلس روضه محل زرگری زینب (س) است

هدیه علمدار

نیست کم قدر تر از تذکره ی کرببلا

مشهدی را که « علمدار » کند هدیه به ما

پی نوشت:

تقدیم به بروبچه های هیئت جوانان علمدار

صحن گوهرشاد

در خرابات دلم خانه ی آبادی هست

تا که بر روی زمین صحن گوهرشادی هست

فَمَن یَمُت یَرِنی

قسم به وعده ی شیرین « من یمت یرنی »

که ایستاده بمیرم به احترام علی (ع)

پی نوشت:

حدیث معروف امیرالمومنین(ع) به حارث بن همدان که فرمودند: فَمَن یَمُت یَرِنی

باور

من باورم شده که فدای تو میشوم

باور مکن که بگذرم از باورم حسین (ع) ...

شیشه عطر

پیچیده شمیمت همه جا ای تن بی سر

چون شیشه ی عطری که سرش گم شده باشد

شب قدر خدا

یک شب قدر خدا دارد و آن هم زهراست

به خدا این دو سه شب جنبه تشریفات است

پی نوشت:

شب های قدر گذشت

مست علی

صد و ده بار « علی » گفتم و غوغایی شد

بی سبو مست شدن لذت دیگر دارد