معنی چشم انتظاری را نفهمیدم ولی
جان مادرهای مفقودالاثرها العجل
گام زیبای صدای تو از عاشورا ماند
کرده تقلید اذان تو موذن زاده
به گمانم که نبی (ص) تاب فراق تو نداشت
علی اکبر (ع) شد و آمد که کنارت باشد
پی نوشت :
خطاب به امام حسین (علیه السلام)
چرخها را زده ام آمده ام خانه ی تو
خودمانیم کسی جز تو نفهمید مرا
چه نمازی بشود جنت اعلی وقتی
تو موذن شوی و شیخ جماعت پدرت
موی مرا سپید نموده است حسرتِ
پابوسی تو نیمه ی شعبان کربلا
تو اذان گفتی و شیطان به هوس افتاده
که مسلمان شود و پیش رُخت سجده کند
از مهین بانوی ایران سر زد از خاک عرب
آفتابی کز جمالش شد عیان آیات رب
عالَم به دستان علی بن الحسین (ع) است
اذن بقیع و کربلا می گیرم امشب
پی نوشت:
شب میلاد امام سجاد (علیه السلام) ؛ تبریک
ارمنی یک بار رو زد حاجت خود را گرفت
خوش به حال ما که عمری در پی ات آواره ایم
کاش باشد عیدیِ عیدت همین
کربلا ، پای برهنه ، اربعین ...
اگرچه من رفیق نیمه راه و بی وفا بودم
چو عباس بن حیدر (ع) با وفایم می کنی یا نه ؟
گر ترک بردارد امشب کعبه جا دارد ، بلی
باز حیدر (ع) آمده ، این بار بر ام البنین (س)
میلاد حضرت علمدار (علیه السلام) مبارک
از « همه » دست کشیدم که تو باشی « همه » ام
با تو بودن ز « همه » دست کشیدن دارد
مُشک را گو برود کشک بساید زیرا
بوی عطر عرق سینه زنت را عشق است !
ابرویت بس که شبیه است به محراب نماز
هرکه آمد به تماشای تو در سجده فتاد
ای نگاه کرمت کارگشای همه خلق
گاه گاهی به نگاهی دل ما را بنواز
ای غلامان ! اَگَرَت بار گنه سنگین شد
غم مخور چون که حسین (ع) شافع عصیان آمد
سوم شعبان ، میلاد ارباب ما
زیارتنامه ی شاه نجف حیرانی محض است
سخن با آینه جز با زبانِ دیده نتوان گفت !
ما به جارو زدن خانه ی تو محتاجیم
تا ابد فخر بر این خدمت شاهانه کنیم