بهشت فاطمه ها (سلام الله علیهما)

عجب نباشد اگر قم شده دری ز بهشت

بهشت بوده چو در انحصار فاطمه ها (س)

کریمه

کریمه مثل شما در جهان نمی آید

چنان که مثل « حسن (ع) » در جهان ، کریم دگر

پی نوشت:

مبارک باد میلاد حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها)

قبر نوکر

ما بین صحن ساقی و صحن خودت ، امیر !

قبری برای نوکر خود در نظر بگیر

قاری

تویی قاری قرآن یا که قرآن قاری حیدر ؟!

برانگیزد قرائت های تو هوهوی قرآن را

چای حسین (علیه السلام)

بهتر ز صد طبیب و مداوا و مرهم است

یک جرعه چای روضه ی هر هفته ات حسین (ع) !

حضرت عشق

عاصی و بی سر و پا بوده ام و معترفم

حضرت عشق ، علمدار (ع) ، مرا آدم کرد

شیعه ماند

هزار طایفه آمد ، هزار مکتب رفت

و ماند شیعه که « قال الامام صادق (ع) » داشت

ذکر مدام

سرگیجه ی بعد از مِی تو ذکر مدام است

عمریست که مستانه خورم بر در و دیوار

کافر میشوم

اگر عشق علی (ع) کفر است در کیش مسلمانان

خداحافظ مسلمانان ! که من هم کافری دیگر ...

عالیجناب حُر

اثبات میکند عمل حُر به عالمین

هر کس که شد غلام تو عالیجناب شد

ای ماه

سایه ات را از مدار روسیاهان برمدار

ماه از شب برنمیگیرد نگاه خویش را

گریه بی اشک

چیزی شبیه حال علی (ع) در مدینه است

بی اشک گریه کردن ما در دل بقیع

دیدن

دیده را فایده آن است که دلبر بیند

ور نبیند چه بود فایده بینایی را

لب معشوق

چقدر روی ضریح تو جای لب مانده

نداده بوسه به اندازه ی تو معشوقی

یا کریم

من کبوتر نیستم اما ندیدم در بقیع

یاکریمی را برانی از حریمت یا کریم !

خط به خطا

ما مشقِ غمِ عشقِ تو را خوش ننوشتیم

اما تو بکش خط به خطای همه ی ما

امام ثامن

روز جزا که در صف قرآن و عترتیم

ما را امامِ ثامنِ ضامن امان دهد

رطب نجف

چیست در خاک نجف ای بت شیرین که هنوز

هر درختی که بکارند رطب می روید

ذکر پر از عشق

تا که می گویم « حسین جان (ع) »، مادر مظلومه ات (س)

بانیِ ذکرِ پُر از عشقِ « حسن جان (ع) » می شود

روضه ارباب

ما حاجت خود را فقط از روضه گرفتیم

جز روضه ارباب بجوییم کجا را ؟