بیایی

گفتی که رفته رفته چو عمر آیمت به سر

عمرم ز دیر آمدنت رفته رفته رفت

انتظار فرج

به عالمی نفروشم دمی ز حالم را

که انتظار فرج قیمتی ترین چیز است

بازِ بسته

پلکِ این پنجره ی بسته به آن سو که تویی

گرچه شد باز ، ولی باز به دیدن نرسید

بخوان دعای فرج را

هر کجا سفره شود پهن ، کنارش نمک است

نمک سفره ی پنجشنبه دعای فرج است

شمس خراسان (علیه السلام)

شمس تبریزی اگر در دل مولانا بود

در دل ما به جز از « شمس خراسانی (ع) » نیست

دعای مجتبی (علیه السلام)

ز گنبد رضوی اینچنین ندا برخاست

که این حرم ز دعاهای مجتبی (ع) برپاست !

عیدی رضا (علیه السلام)

دلخوش به عیدی ام ، « سفر از جنس اربعین »

آقا ! قرار بعدی ما : موکب الرضا (ع)

پی نوشت:

عید میلاد امام رضا (علیه السلام)

صحن گریه

سر می گذارد رویِ خاکِ صحنِ گوهرشاد

هرکس برای گریه کردن شانه کم دارد ...

کربلا با رضا (علیه السلام)

به حکم آنکه « علیک الرفیق ثم طریق »

دلم بدون رضا (ع) کربلا نمی خواهد ...

یا رضا (علیه السلام)

به خراسان ببری یا نبری حرفی نیست

تو نگیر از منِ دلخسته « رضا (ع) گفتن » را

دم نقاره خانه

این دلِ سنگِ مرا ، « گریه » عجب بود عجب !

دَمِ « نقاره زنت » گرم ، غریب الغربا (ع) ...

جاروی حرم

خادم سلطان ! کمی آرام تر جارو بزن

خرده های قلب من با خاک اینجا درهم است ...

گره دستان

گره وا کن از این دستان که درگیر مشبّک هاست !

ببین پروازهای پر امید روسری ها را

ادب شمس

مصلحت نیست قیاس رخ تو با خورشید

شمس اگر اذن طلوع از تو بگیرد ادب است

قبله من

کفرم مبارک است ، به تبریک من بیا

چرخانده ام به سمت حسن (ع) قبله گاه را

سلام برسان

نسیم صبح ! به پاداش ، جان من بستان

ببر به حضرت جانان سلامِ منتظران

شمع گریان

چون شمع سحرگاه مرا کشته ی خود کن

حیف است که گریان تو سر داشته باشد

کلب الحیدر (علیه السلام)

هر شب به ذکر و یاد شما مست می شوم

من آن سگم که جز تو مرا پادشاه نیست

حرم فاطمه ها (سلام الله علیهما)

زائرت زائر زهراست (س) ، ولی بی بی جان

خاک غمبار کجا و حرم امن کجا

سایه

ظل ممدود خم زلف تو ام بر سر باد

کاندران سایه قرار دل شیدا باشد