بیچاره بهشت است که هر شام تولد
حیران چراغان خیابان تو باشد
گاه و بی گاه آمدن ، یا گاه گاهی آمدن
هیچکس نشنیده از دربان اینجا « شاه نیست »
پیش هر کس نکنم سفره ی قلبم را باز
از سگ کوی رضا (ع) درس وفا می گیرم
تو ضمانت نکنی در شبِ قبرم چه کنم
بارِ عصیانِ مرا جز تو کسی ضامن نیست
شمس تبریزی اگر در دل مولانا بود
در دل ما به جز از « شمس خراسانی (ع) » نیست
دلخوش به عیدی ام ، « سفر از جنس اربعین »
آقا ! قرار بعدی ما : موکب الرضا (ع)
پی نوشت:
عید میلاد امام رضا (علیه السلام)
به حکم آنکه « علیک الرفیق ثم طریق »
دلم بدون رضا (ع) کربلا نمی خواهد ...
به خراسان ببری یا نبری حرفی نیست
تو نگیر از منِ دلخسته « رضا (ع) گفتن » را
خادم سلطان ! کمی آرام تر جارو بزن
خرده های قلب من با خاک اینجا درهم است ...
روز جزا که در صف قرآن و عترتیم
ما را امامِ ثامنِ ضامن امان دهد
هر که لب داد به این پنجره رسوا شد و رفت ...
داغ فولاد تو بر گرد دهان می ماند !
ای که در اسماء اعظم عمر خود کردی تلف
در خراسان آی و بنگر مظهر قدوس را
از برای خاکروبیِ درش روح الامین
در کف خود هر سحر ، گیرد پر طاووس را
گنبدت ضرب المثل های مرا تغییر داد
هر که بامش بیش، بَرفـَش نه، کبوتر بیشتر
تا ابد زین میهمانداری که مأمون از تو کرد
شرمگین از مادرت زهرا خراسان می شود
ایران در سوگ امام رضا(ع)
دلم به عشق تو تا آسمان هشتم رفت
نماز در حَرَمت « اهدنا » نمی خواهد !
طوس را سرمه ی چشمان ملائک کردند
این چنین است خراسانِ شما مشهور است !
23 ذی القعده، روز زیارتی مخصوص امام رضا(ع)
شفا از سمت آن دست مسیحایی اگر باشد
فلج کف میزند، کَر مینوازد، کور میرقصد ...
هفت آسمان محمل نشین لیلیِ چشمت
مجنون تر از هر بید مجنون پریشانی
نذرِ غبارروبیِ مرقد نموده ام
تا امشب از دلم بتکانی غبار را ...