شهیدان حسن (علیه السلام)

کاش هاتف به ندایی بنوازد ما را

در صف حشر : « کجایند شهیدان حسن (ع) ... ؟ »

روضه ی هفتم صَفر

ما را بسوخت روضه ی شام بلا ، ولی

باید برای هفت صَفَر خون بپا کنیم

پی نوشت:

هفتم صفر ، شهادت امام حسن مجتبی (ع)

بی سنگ مزار

آسمان میبارد و قبر تو هم گِل میشود

من فدای سنگ قبری که نداری ، یا حسن (ع) !

حسنِ فاطمه (علیهماالسلام)

او همان است که هر وقت از او میخوانم

از دلِ عرشِ خدا ، فاطمه (س) گوید : « جــانم ... »

ذکرِ یا حسن (علیه السلام)

روزی رسد که با مدد از ذکرِ « یا حسن (ع) »

خواهم شکست گردن آل سعود را

رفتگر

می رسد با مدد فاطمه (س) آن روزی که

همه گویند به من « رفتگر صحن حسن (ع) »

در گوش نوزاد

تازه فهمیدم چرا دیوانه ات هستم چنین

خوانده در گوشم کسی قبل از اذان نام تو را

قبله من

کفرم مبارک است ، به تبریک من بیا

چرخانده ام به سمت حسن (ع) قبله گاه را

یا کریم

من کبوتر نیستم اما ندیدم در بقیع

یاکریمی را برانی از حریمت یا کریم !

ذکر پر از عشق

تا که می گویم « حسین جان (ع) »، مادر مظلومه ات (س)

بانیِ ذکرِ پُر از عشقِ « حسن جان (ع) » می شود

نوکری مجتبی (علیه السلام)

وقتی حسین (ع) دور و برش را شلوغ دید

من را به شغل نوکری « مجتبی (ع) » نوشت ...

اهل ایرانم

اهل ایرانم و در قرن یکم مانده دلم

این چنین ما همه سلمانِ امام حسنـیم (علیه السلام)

عکس گنبد

روزی رسد که میزنم ای بانی کرم

در گوشه ی اتاق خودم عکس گنبدت ...

مست حسن (علیه السلام)

فرموده اند هرچه که مستت کند حرام !

تکلیف ما و ذکر « حسن جان (ع) » چه می شود ؟!

بیت الحسن (علیه السلام)

سر در خانه ام ای کاش چنین حک می شد :

اهل این خانه ز خُدام حریم حسن (ع) اند ...

عطر حسن (علیه السلام)

عطر موهایت قرار از شهر میگیرد ، بگو

دل ربودن را کدام عطار یادت داده است ...؟

مهمان حسن (علیه السلام)

بوی اسپند و گلاب رمضان می آید

همه مهمان دو دستان کریم حسنــیم (علیه السلام)

پر پرواز

فطرس اگر ز یُمن حسین (ع) پر گرفته است

جبرییل را حسن (ع) پر پرواز داده است !

امیرِ اسیر

در حلقه های زلف تو عالم اسیر شد

هر کس اسیر عشق حسن (ع) شد امیر شد

پادشاهی

هفت نسلِ بعدِ من هم پادشاهی می کنند

گر که من سائل شوم بر آستانت یا حسن (ع)