اذن دخول

زائر همیشه بعدِ نجف ، کربلا رود

یعنی غدیر اذن دخول محرّم است

مِهر امیرالمومنین (علیه السلام)

من از « الیوم اکملتُ لکم... » اینگونه فهمیدم

خدا با مهر او دین مرا اندازه می گیرد

از غدیر

اصل و نسب و مذهب ما را چو بخواهید

آغاز مسلمانی ما روز غدیر است !

بِچِش

لالم از توصیف این لذت ، چشیدن لازم است

خواندن یک « جامعه » دور قبور سامرا

بی شما ، زندانم

این دل ما ، سینه ی ما ، عرش ما ، حتی بهشت

هر کجا « موسی بن جعفر (ع) » نیست زندان می شود

پی نوشت:

14 ذی الحجه، سالروز میلاد امام موسی کاظم (علیه السلام) مبارکباد

ذکرِ یا حسن (علیه السلام)

روزی رسد که با مدد از ذکرِ « یا حسن (ع) »

خواهم شکست گردن آل سعود را

نجف رفتن

ره صد ساله ی حاجی به شبی پیمودیم

جای صد عمره حساب است نجف رفتن ما

جان نثاران حسین (علیه السلام)

عاشقان را گر تو فرمان بر نثار جان دهی

بر سر کوی تو هر شب عید قربان می شود

پاسخ خدا

عرفات است ولی هر که بگوید « یا رب »

پاسخش از طرف کرببلا می آید

بِالحُسَین (عیه السلام)

فرمود : « بالحسین (ع) » بگو ، گفتم و خرید

یعنی مرا دومرتبه آدم حساب کرد

لحظه آخر

آخرین لحظه به یاد فقط این جمله ی « شمر »

که : « خودم میکِشم و میکُشمش » افتاده ...

پی نوشت:

شب شهادت حضرت باقرالعلوم (علیه السلام)

تسلیت

خال لب

اسم زیبای تو را بر لب خود خال زدم

تا به هر بستن لب ، بوسه زنم نام تو را

گریه بر حسین (علیه السلام)

دنیا ! به گریه کردن من خُرده ای نگیر

بعد از حسین (ع) خنده به این لب حرام شد

نگه دار مرا

به جان مادرت آقا به کار می آیم

مرا اگر تو در این روضه ها نگه داری ...

پیوندتان مبارک

ترانه ی لب داود خوش صدا (ع) این است :

علی (ع) و فاطمه (س) ! پیوندتان مبارک باد ...

بدتر از بام

هرچند پشت بام جایت نبود و لیک

انصاف می دهی که ز گودال بهتر است...

چهل متّهم

نمی خواهم بِرَنجانم دلت را بی سبب اما ...

چگونه مرگ یک مادر ، چهل تن متّهم دارد ؟!

صف جان دادن

همه در صف که پی آمدنت جان بدهند

ملک الموت خودش اول آن صف باشد !

جای در دل

از من مَرَنج گر وسط دل نِشاندَمَت

سائل عزیزِ خویش به ویرانه می برد

38 روز تا محرم

سی و هشت روز دگر ماه غمت می آید

کل سالَم به دَرَک ، ماه مُحرّم عشق است