عاشقم بر سرگذشتِ عاشقی کز سَر گذشت
چون حسین (ع) از سَر گذشت ، افسانه شد در سرگذشت
به دریا پا نهاد و خشک لب بیرون شد از دریا
مروّت بین ، جوانمردی نگر ، غیرت تماشا کن
با تو از مرگ ندارم به خدا واهمه ای
جان ما پیشکش سَیدُنا خامنه ای (مد ظله العالی)
غم خُرد می کند چو اگر استخوان مرد
زینب (س) به صبر می شکند استخوان غم
آرزو نیست ، رجز نیست ، من آخر روزی
وسط صحن حسن (ع) سینه زنی خواهم کرد
روزها فکر من این است و همه شب سخنم
که همه عمر بدهکارِ نگاهِ حسن (ع) ام
حوریان از غم تو لطمه به صورت بزنند
قدسیان ناله برآرند که جانم زینب (س)
روز عاشورا هراسان بود دشمن تا شنید
بعد عباسِ علی (ع) پرچم به دوش زینب (س) است
داده فتوا حضرت ماه بنی هاشم علمدار خدا
حاجیان ! حاجی منم چون دور زینب (س) گشته ام
در معطل شدن بوسه به انگور ضریح
لذتی هست که در سجده طولانی نیست !
کفاف مستی من را نمی دهد انگور
کمی ز چای نجف با گلاب می خواهم ...
ربّ ما دیوار بیتش زین سبب تخریب کرد
تا بفهماند که او خانه خراب حیدر (ع) است
عده ای مشغول تحصیل اند در شهر نجف
بحث مستی زیر ایوان از دروس حوزوی است !
تا که انگور شود مِی ، دو سه سالی گذرد
تو به شش ماه شدی ناب ترین باده ی عشق
مانده ام احمد (ص) پیمبر بود یا عطار عشق
بس که سلمان ها مسلمان کرد با بوی علی (ع)
هوهوکنان به مرقد حیدر (ع) روم شبی
با رخصت از حسن (ع) پسر ارشد علی (ع)
ای کاش همچون حق شناس پاک طینت
عبد علی اصغر (ع) کند زهرا (س) حسابم
پی نوشت:
مرحوم آیت الله حق شناس و ارادت ایشان به حضرت علی اصغر (ع)
به روی صفحه پیشانی ام ملائک تو
نوشته اند سگِ خانه ی امامِ جواد (ع)
کشته شد هر که به دیدار تو آمد؛ نکند
ذوالفقاری که شنیدیم همین ایوان است ؟!