امسال هم گذشت...

سینه زنی که سینه اش از سینه شد کبود

امسال هم گذشت و حرم روزی اش نبود ...

می میرم اگر

من اگر کرببـلایت نروم میـمیرم

به همان صورت خاکی ابالفضـل (ع) قسم ...

آرزویم حرم

زاهدی گفتا چه داری آرزو، گفتم حرم

معنی صد نکته را در یک سخن پیچیده ام

بی سر و پایم

میخانه دگر جای منِ بی سر و پا نیست

بگذار به پشت درِ میخانه بمیرم

سینه زن کرببلا

دیوانه ای از روضه گذر کرد و به خود گفت:

دیوانه تر از سینه زن کرببـلا نیست

دل من

دل ندارم که به معشوق زمینی بدهم

دل من گوشه ی صحنت به خدا جامانده

گندم ری

هوس گندم ری، قافله را بی سر کرد

کاش در کشور من قحطی و بی آبی بود

پرواز دل

به قصدِ طوفِ حریمی، دلم کند پرواز

کز استخوان سگش، ناز بر هما دارم

از حُرمت حَرَمت

خاک از حُرمت شش گوشه ی او حرمت یافت

گر شوی خاک رهش قبله ی عالم باشی

نفس آخر

از خدا خواسته ام لحظه ی پابوسی تو

نفس آخر خود را بکشم پا نشوم ...

بزم یزید (لعنة الله علیه)

تا عمه ام وارد بزم یزید شد

بر روی نی محاسن سقا سفید شد

پی نوشت:

سلام بر حضرت زینب کبری(س)

معراج نشینی

اوجِ معراج نشینیِ من این است فقط

گوشه ای از حَرَمت، پهن کنم بالم را

یک خوشه

سلیمانا از این خرمن فقط یک خوشه میخواهم

ز گوشه گوشه ی دنیا فقط شش گوشه میخواهم

معامله برای کربلا

دنیا خوش است و مال عزیز است و تن شریف

این هر سه را به یک سفر کربلا دهم

محرم در پیش

رمضان رفت و تو در خواب و محرم در پیش

ترس من کرببلائیست که امضا نشود

علی اکبر لیلا

چون چشم تو دل می برد از گوشه نشینان

شد گوشه ی شش گوشه برای تو مهیا

پی نوشت:

به مناسبت میلاد حضرت علی اکبر(ع) و روز جوان

بیچــاره

بیچاره آن کس که نرفته است کربلا

بیچاره‌تر کسی که نمرده است در حرم ...