چشم مطهر

چشمی که در عزای تو تر می‌شود حسین(ع)!

بی‌حرمتی است خیره به نامحرمی شود

استکان شراب

فدای همت مستی که چون رسید به پیری

ز استکان شرابش نگاه کرد جهان را

دائم الخمر

دائم الخمرم خواندند زاهدان این دیار

بس که بعد از روضه ها با چای مستی کرده ام

بی نام و نشان

هر که شد گمنام تر ، زهرا (س) خریدارش شود

بر درِ این خانه از نام و نشان باید گذشت !

گمنام

دنبال شُهرتیم و پیِ اسم و رسم و نام

غافل از اینکه فاطمه (س) « گمنام » می خرد ...

هیأتی ...

ای کاش که من هیأتیِ فاطمه (س) باشم

هم صحبتی مردم هیأت زده تا چند ... ؟!