سقای تشنه

بی‌قرار از دیدن سقای تشنه پیش آب

اشک‌ریزان تا قیامت روزه‌دارم کربلا !

نادم

ترجیع درد را ز گریزی که از تو داشت

سر می زند هنوز به سنگ ندامت آب

مولای فضیلت

نذر چشمان تو کردم این دل بی ادعا را

گوشه ی چشمی به من کن ، ای فضیلت را تو مولا

تیرباران

نیزه زار آمده ام یا تو پر از نیزه شدی ؟!

تیرباران که شدی یاد حسن (ع) افتادم ...

پی نوشت:

زبانحال امام حسین (علیه السلام) با علمدار کربلا (علیه السلام)

ساقی

تو، ابر و جمع آدمیان لاله های دشت

ساقی سبو به دست و خماران به التماس

سقایی

در عقل نمی گنجد این نکته که در عالم

لب تشنه کسی ماند با منصب سقایی