قم کجا ، شام کجا ، غربت سادات کجا ؟
سرِ بر نیزه و دروازه ی ساعات کجا ؟!
پای او « شاه چراغ » و دست ها « عبدالعظیم »
چشم ایران چون که مشهد گشت ، قم دل می شود
دیدن روی تو از هر چه عسل شیرین تر است
ناامید از زندگی کردی تو هر زنبور را
جلوه ای کردی و زهرای پر از جذبه ی تو
تا قم آورد دل شاه خراسان شده را
زائرت زائر زهراست (س) ، ولی بی بی جان
خاک غمبار کجا و حرم امن کجا
عجب نباشد اگر قم شده دری ز بهشت
بهشت بوده چو در انحصار فاطمه ها (س)
کریمه مثل شما در جهان نمی آید
چنان که مثل « حسن (ع) » در جهان ، کریم دگر
پی نوشت:
مبارک باد میلاد حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها)
زائرت چون زائر زهرا (س) بود در رسم عشق
ای که بوی فاطمه (س) آید ز خاک کوی تو
از جنس سنگ نیست، از اشک ملائک است
آن سنگ که برای تو سنگ مزار شد
وقت یادت چشم ها آیینه بندان میشود
صحن چشمان محبانت چراغان میشود
تقدیم به ساحت حضرت فاطمه معصومه(س)