قم کجا ، شام کجا ، غربت سادات کجا ؟
سرِ بر نیزه و دروازه ی ساعات کجا ؟!
پای او « شاه چراغ » و دست ها « عبدالعظیم »
چشم ایران چون که مشهد گشت ، قم دل می شود
دیدن روی تو از هر چه عسل شیرین تر است
ناامید از زندگی کردی تو هر زنبور را
جلوه ای کردی و زهرای پر از جذبه ی تو
تا قم آورد دل شاه خراسان شده را
زائرت زائر زهراست (س) ، ولی بی بی جان
خاک غمبار کجا و حرم امن کجا
عجب نباشد اگر قم شده دری ز بهشت
بهشت بوده چو در انحصار فاطمه ها (س)
کریمه مثل شما در جهان نمی آید
چنان که مثل « حسن (ع) » در جهان ، کریم دگر
پی نوشت:
مبارک باد میلاد حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها)
زائرت چون زائر زهرا (س) بود در رسم عشق
ای که بوی فاطمه (س) آید ز خاک کوی تو