عطر حسن (علیه السلام)

عطر موهایت قرار از شهر میگیرد ، بگو

دل ربودن را کدام عطار یادت داده است ...؟

مهمان حسن (علیه السلام)

بوی اسپند و گلاب رمضان می آید

همه مهمان دو دستان کریم حسنــیم (علیه السلام)

پر پرواز

فطرس اگر ز یُمن حسین (ع) پر گرفته است

جبرییل را حسن (ع) پر پرواز داده است !

امیرِ اسیر

در حلقه های زلف تو عالم اسیر شد

هر کس اسیر عشق حسن (ع) شد امیر شد

پادشاهی

هفت نسلِ بعدِ من هم پادشاهی می کنند

گر که من سائل شوم بر آستانت یا حسن (ع)

سینه زنی در حرم

آرزو نیست ، رجز نیست ، من آخر روزی

وسط صحن حسن (ع) سینه زنی خواهم کرد

بدهکار نگاهت

روزها فکر من این است و همه شب سخنم

که همه عمر بدهکارِ نگاهِ حسن (ع) ام

حرم شیر جمل

عاقبت می رسد آن مرد و چو ایوان نجف

گنبد شیر جمل نیز طلا می گردد

دست مجتباست...

تو شاهی ای حُسین (ع) و گدای شما منم

حیّ و ممات شاه و گدا دست « مجتبی (ع) » است !!

خوشا بر حال ما

روز محشر که همه خلقِ خدا سرگشته اند

ای خوشا بر حال ما « دورِ حسن (ع) گردیده ها »