به طوس رفتم و ناله زدم : « غریب! غریب! »
ندا رسید ز سوی رضا (ع) : « حسین ؛ حسین (ع) »
به سیمِ سوزنِ مژگان و ریشه ی رگِ دل
نموده فاطمه (س) گلدوزیِ قبایِ حسین (ع)