دائم الخمرم خواندند زاهدان این دیار
بس که بعد از روضه ها با چای مستی کرده ام
بهتر ز صد طبیب و مداوا و مرهم است
یک جرعه چای روضه ی هر هفته ات حسین (ع) !
دلتنگ چای روضه و بی میل زمزمم
خیری اگر که هست از این روضه دیده ام
رَحِمةُ الله به زوّار قتیل العبرات
هر کسی کرده هوس چایی موکب، صلوات
وقتی که چای روضه مرا مست میکند
کفران نعمت است به پیمانه لب زنم