آغوش وا کن از همه سو تیر می زنند
ای جثه ی صغیر مرا جوشن کبیر
سایه ات را از مدار روسیاهان برمدار
ماه از شب برنمیگیرد نگاه خویش را
رمضان می گذرد با همه زیبایی ها
ای اجل ! داغ محرّم به دلم نگذاری ...
گر قرار است بسوزم ، بزن آتش اما
جلوی قاتل ارباب عذابم نکنی ...
با ذکر حسین (ع) آمده ام دست بگیری
بس نیست زمین خوردن این بنده پیاپی ؟!