نای نی

نی را در این بساط به نائی چه نسبت است؟

کم نیست اینکه بشنوم از خود صدای تو

شمع گریان

چون شمع سحرگاه مرا کشته ی خود کن

حیف است که گریان تو سر داشته باشد

قبر نوکر

ما بین صحن ساقی و صحن خودت ، امیر !

قبری برای نوکر خود در نظر بگیر

به جای فطریه

گدای کوی تو ام ، عید فطر نزدیک است

به جای فطریه یک کربلا بده آقا

دیدن و مردن

تا قیامت زین خجالت خاک بر سر می کنم

قتلگاهت دیدم اما زنده ماندم یا حسین (ع)

خانه ی ارباب

چرخها را زده ام آمده ام خانه ی تو

خودمانیم کسی جز تو نفهمید مرا

دست مرا رها نکن

دست مرا رها نکن و بی کسم نکن

دریاب حال زار مرا جان کربلا

برگ زرد

برگ زردی با سماجت شاخه را چسبیده بود

دست های خویش و دامان تو ام آمد به یاد

دخیل چشمت

من دخیل التماسم را به چشمت بسته ام

حضرت ارباب بی همتا ! به دادم میرسی ؟!