مست چای نجف

کفاف مستی من را نمی دهد انگور

کمی ز چای نجف با گلاب می خواهم ...

خانه خراب حیدر (علیه السلام)

ربّ ما دیوار بیتش زین سبب تخریب کرد

تا بفهماند که او خانه خراب حیدر (ع) است

درس مستی

عده ای مشغول تحصیل اند در شهر نجف

بحث مستی زیر ایوان از دروس حوزوی است !

باده ناب

تا که انگور شود مِی ، دو سه سالی گذرد

تو به شش ماه شدی ناب ترین باده ی عشق

عطار عشق

مانده ام احمد (ص) پیمبر بود یا عطار عشق

بس که سلمان ها مسلمان کرد با بوی علی (ع)

یا حسن (ع) رخصت

هوهوکنان به مرقد حیدر (ع) روم شبی

با رخصت از حسن (ع) پسر ارشد علی (ع)

عبد علی اصغر (علیه السلام)

ای کاش همچون حق شناس پاک طینت

عبد علی اصغر (ع) کند زهرا (س) حسابم

پی نوشت:

مرحوم آیت الله حق شناس و ارادت ایشان به حضرت علی اصغر (ع)

نوشته پیشانی ما

به روی صفحه پیشانی ام ملائک تو

نوشته اند سگِ خانه ی امامِ جواد (ع)

ایوان ذوالفقار

کشته شد هر که به دیدار تو آمد؛ نکند

ذوالفقاری که شنیدیم همین ایوان است ؟!

حصن مطهر

هر که در حصن حصینت آمده تطهیر شد

با وضو باید به سگ در بین قرآن دست زد

حرم شیر جمل

عاقبت می رسد آن مرد و چو ایوان نجف

گنبد شیر جمل نیز طلا می گردد

باران

خدایا ! تر مکُن اندازه مویی سر ما را

ز بارانی که از خُم خانه ی حیدر نمی آید ...

هوس چای

رَحِمةُ الله به زوّار قتیل العبرات

هر کسی کرده هوس چایی موکب، صلوات

آرزوی ما

در لیلة الرغائب و در بین روضه ها

ما آرزویمان شده کربـبـلای تو

دست مجتباست...

تو شاهی ای حُسین (ع) و گدای شما منم

حیّ و ممات شاه و گدا دست « مجتبی (ع) » است !!

محراب ابرو

ابروی دیدنیِ قمر هست و بی جهت

سرگرم چند کاشی محراب مانده ایم !

علیاً ولی الله

خیبر چو به دستان علی (ع) کنده شد از جا

دیوار به در گفت : « علیاً ولی الله ... »

آتش و سر

آتش خیمه همان آتش پشت در بود

سرِ بر نیزه همان زخم سر مادر بود ...

طواف ما

گرچه ما لکه ننگیم و مضافیم همه

دور سجاده تو گرم طوافیم همه

ضریحت زیباست

حسرت اینکه بگویند « ضریحت زیباست »

سال ها غصه به قلب شعرا می ریزد