سقایی

در عقل نمی گنجد این نکته که در عالم

لب تشنه کسی ماند با منصب سقایی

هدیه علمدار

نیست کم قدر تر از تذکره ی کرببلا

مشهدی را که « علمدار » کند هدیه به ما

پی نوشت:

تقدیم به بروبچه های هیئت جوانان علمدار

غرق علمدار

دم افطار که بی تاب تر و تشنه ترم

می شوم غرق علمدار... عمو... آب... حرم

ماه بنی هاشم

در خم طره موی تو عجب غوغائیست

هر که آمد به تماشا به نمازش نرسید

ساقی عشق

علی ست ساقی کوثر، تو ساقی عشقی

رقیه عشق حسین و به عشق سقایی

پی نوشت:

میلاد حضرت علمدار(ع) مبارک

یا عباس

ببند گردن من را به پای زنجیرت

بیا بزن سر من را حلال شمشیرت

وضوی فرات

تو آبی و به آب تو را احتیاج نیست

پس این فرات بود که با تو وضو گرفت