زیارت شاه نجف (علیه السلام)

زیارتنامه ی شاه نجف حیرانی محض است

سخن با آینه جز با زبانِ دیده نتوان گفت !

خدمت شاهانه

ما به جارو زدن خانه ی تو محتاجیم

تا ابد فخر بر این خدمت شاهانه کنیم

شق القمر

ابروی ترک خورده ی عباس (ع) ، خدایا !

شق القمر از لشکر ابلیس بعید است

حر شویم

« حُر » کن مرا که جان من از شرم پر شده

من را که راه نیست به جمع « حبیب » ها

پادشاهی

هفت نسلِ بعدِ من هم پادشاهی می کنند

گر که من سائل شوم بر آستانت یا حسن (ع)

محمّد (صلوات الله علیه و علی آله الطاهرین)

غافلان « تشدید » می خوانند و عشّاقِ تو « تاج »

ای بنازم « میم » نامت با مشدّد بودنش !

رستگار

رستگار آمد سگی کو شد سگ اصحاب کهف

من سگ آل علی (ع) ام ، چون نباشم رستگار ؟؟!!

موی یار

یادش بخیر ... موی تو را شانه می زدم

افتاده دست شمر چرا خاطرات من ...؟!

آب در حرم

آمده آب به مهمانی تو در حَرَمت

نکند حضرت عباس (ع) مشرّف شده است !

از سر گذشت

عاشقم بر سرگذشتِ عاشقی کز سَر گذشت

چون حسین (ع) از سَر گذشت ، افسانه شد در سرگذشت

دریا

به دریا پا نهاد و خشک لب بیرون شد از دریا

مروّت بین ، جوانمردی نگر ، غیرت تماشا کن

صبر زینب (سلام الله علیها)

غم خُرد می کند چو اگر استخوان مرد

زینب (س) به صبر می شکند استخوان غم

سینه زنی در حرم

آرزو نیست ، رجز نیست ، من آخر روزی

وسط صحن حسن (ع) سینه زنی خواهم کرد

بدهکار نگاهت

روزها فکر من این است و همه شب سخنم

که همه عمر بدهکارِ نگاهِ حسن (ع) ام

زدند ...

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

جانم زینب (سلام الله علیها)

حوریان از غم تو لطمه به صورت بزنند

قدسیان ناله برآرند که جانم زینب (س)

پرچمدار

روز عاشورا هراسان بود دشمن تا شنید

بعد عباسِ علی (ع) پرچم به دوش زینب (س) است

حج علمدار (علیه السلام)

داده فتوا حضرت ماه بنی هاشم علمدار خدا

حاجیان ! حاجی منم چون دور زینب (س) گشته ام

بوسه به انگور

در معطل شدن بوسه به انگور ضریح

لذتی هست که در سجده طولانی نیست !

مست چای نجف

کفاف مستی من را نمی دهد انگور

کمی ز چای نجف با گلاب می خواهم ...