لبیک یا هادی (علیه السلام)

سخت سیلی زده بر بی ادبی با ادبش

هر که « لبیک علی النقی (ع) » آید به لبش

تأیید زیارت

جامعه می خوانم و چشمم به راهت مانده ، چون

مُهرِ تأییدِ زیارت با امام هادی (ع) است !

مثل حسن (علیه السلام)

سینه اش تنگ شد از شدت آن زهر جفا

« مجتبی گونه » و با « درد » رَوَد سمت خدا

پی نوشت:

شهادت امام هادی (علیه السلام)

دخیل دل

به حلقه های ضریحی که نیست در حَرَمت

دلِ شکسته ی زائر دخیل می گردد

آب و تاب

خوش بر سعادت دل آن عاشقی شود

که آب و تاب عاشقی اش « سامرائی » است

بِچِش

لالم از توصیف این لذت ، چشیدن لازم است

خواندن یک « جامعه » دور قبور سامرا

ضریحت زیباست

حسرت اینکه بگویند « ضریحت زیباست »

سال ها غصه به قلب شعرا می ریزد

چراغ هدایت

همیشه نور هدایت چراغ محفل ماست

به لطف این که تو هستی امام هادی ما

نوحه امشب

امشبی را شه دین در حَرَمت مهمانی

به تمنای حضورت همگی نوحه گریم

پی نوشت:

شب شهادت امام هادی ( علیه السلام ) است امشب ...

غلام آقا

کوری چشم دشمن مولای آفتاب

ما را « غلام حضرت هادی (ع) » صدا کنید

یا نقی (علیه السلام)

مردم ایران زمین بااحترام و مؤمن اند

کاش جای سامرا بودی در ایران، یا نقی (ع) !

صدای دل

ما سامرا نرفته گدای تو می شویم

آقا ! صدای طبل دل از دور دیدنی است ...

مظلوم و غریب

مظلومی مقام تو تقصیر دشمن است

اما غریب بین احبّا شدی، ببخش ...