آدم باشیم

خواستم باغِ رُخَش را ، به ادب داد پیام :

« به فلانی برسانید که آدم باشد »

دیدار ماه

تشنه‌ی یک لحظه دیدار تو ام ، حال مرا

روزه‌داری لحظه‌ی افطار میفهمد فقط

شادی من

مرا بدون تو حالی برای شادی نیست

شبیه بچه یتیمان به وقت روزِ پدر

وارث غدیر

روز عید است همه دیدن سادات روند

ای بزرگ همه سادات ! کجا خیمه زدی ؟!

ندیده عاشق شدن

در حیرتم که عشق از آثارِ دیدن است

ما کورها، ندیده چرا عاشقت شدیم؟!

هلال ماه من

ای ماه! یک نظر که حلال است رو مگیر

عید است، یک هلال خودت را نشان بده

پی نوشت:

کی می شود روی ماه مهدی فاطمه (عج) را ببینیم ....

عید فطر مبارک

امیدوار

بازآ که در فراق تو چشم امیدوار

چون گوش روزه دار بر « الله اکبر » است

دعای خسته دلان

یا رب ! دعای خسته دلان مستجاب کن

اشکی بده که راه فرج باز می کند

کار گدایی

کار اگر غیر گدایی ز در خیمه ی توست

راضی ام من همه ی عمر به بیکار شدن

باران رحمت

ببار ای جاری هموار ! ای باران بی پایان !

به دیدار تو تا کی این زمین پیر خواهند ماند ؟!

جای شما خالی است

رحمت به روح صائب شیرین سخن که گفت:

عالم پُر است از تو و خالی است جای تو ...

نگه دار مرا

به جان مادرت آقا به کار می آیم

مرا اگر تو در این روضه ها نگه داری ...

صف جان دادن

همه در صف که پی آمدنت جان بدهند

ملک الموت خودش اول آن صف باشد !

بیایی

گفتی که رفته رفته چو عمر آیمت به سر

عمرم ز دیر آمدنت رفته رفته رفت

انتظار فرج

به عالمی نفروشم دمی ز حالم را

که انتظار فرج قیمتی ترین چیز است

بازِ بسته

پلکِ این پنجره ی بسته به آن سو که تویی

گرچه شد باز ، ولی باز به دیدن نرسید

بخوان دعای فرج را

هر کجا سفره شود پهن ، کنارش نمک است

نمک سفره ی پنجشنبه دعای فرج است

سلام برسان

نسیم صبح ! به پاداش ، جان من بستان

ببر به حضرت جانان سلامِ منتظران

سایه

ظل ممدود خم زلف تو ام بر سر باد

کاندران سایه قرار دل شیدا باشد

ای ماه

سایه ات را از مدار روسیاهان برمدار

ماه از شب برنمیگیرد نگاه خویش را