مهر حسن(ع)

بر تن ما نکند آتش دوزخ اثری

چون در آتشکده ی مهر حسن (ع) سوخته ایم

حسن جان رخصت

اول صبح بگویید « حسن جان رخصت »

تا که رزق از کرم سفره ی ارباب رسد

عشق مجتبی(ع)

حیرت مکن که عشق به عالم گره گشاست

عشقی که مرده زنده کند، عشق مجتباست ...

دوا

به کفر گفت که دست حسن (ع) دوایی نیست

درست گفته برادر ! خودِ دوا حسن (ع) است !!

برات کربلا

کل شعرم را در این مصرع تلاوت میکنم

کربلا هرکس نرفته از « حسن (ع) » خواهش کند

قدر گذشت و من

گذشت این سه شب قدر و دست من خالی است

دو چشم من به دو دست کریم ارباب است

ایوان حسن(ع)

اوج معراج نشینی من این است آقا

سفره ی روضه بگیرم دم ایوان شما

آواز گدا

ندهد فرصت گفتار به محتاج، کریم

گوش این طایفه آواز گدا نشنیده ست

حرم حسن(ع)

لال باد آنکه بگوید که حسن (ع) بی حرم است

آسمان گنبدتان، کل زمین صحن شماست

ارباب کریم

امشب شب تغییر در ضرب المثل هاست

هرچه گدا کاهل بود، آقا کریم است

پی نوشت:

میلاد امام حسن مجتبی (ع) مبارک - بنفسی أنت یا حسن المجتبی (ع)

آقای جوانان بهشتی

چون لوح و قلم مستم و صدبار نوشتم:

دیوانه ی آقای جوانان بهشتم

من گدای حسنم

هر کسی بر سر کویی به گدایی رفته

من گدای حسنم غیر حسن (ع) هیچ مگو

یاد حسن (ع)

این روزها کنار ضریح تو یا حسین (ع)

با معرفت کسی است که یاد « حسن (ع) » کند !

پرچم حسن(ع)

نقش است روی پرچم سردار علقمه :

پاینده باد پرچم آقایی حسن (ع)

لایق دیدار حسن(ع)

دانید که مجنونی مجنون ز کجا بود

آن روز که او لایق دیدار حسن (ع) شد

حسن جان

باید برای بندگی سجده هایمان

یک مسجدی به نام « حسن جان » درست کرد

مزار حسن(ع)

دلم خوش است که روزی اقامه خواهم بست

نماز نافله ای گوشه ی مزار حسن(ع)