تو خود مراد منی ، پس چه حاجت است به باب
به جز به سوی تو این ناله ها بلند مباد
قلب ما باب المجانین و کرامت از شما
راه تو باب المراد و استقامت از گدا
هرچند پشت بام جایت نبود و لیک
انصاف می دهی که ز گودال بهتر است...
به روی صفحه پیشانی ام ملائک تو
نوشته اند سگِ خانه ی امامِ جواد (ع)
بعد از حسین(ع)، هیچ امامی به وقت مرگ
مثل تو ای ولی خدا تشنه جان نداد
پی نوشت:
تسلیت باد شهادت حضرت جوادالائمه(ع)
گرچه مثل پدرت سوختی از آتش زهر
مجتبائی شدنت آل عبا را سوزاند