تکیه

دارند گوشه کنار شهر تکیه می زنند

من در غم بی تکیه گاهی زینب (س) ام ...

قطب عالم

من نه دین دارم نه پابندم به کیش و مذهبی

لیکن از جان ، خاکسار قطب عالم زینبـــم (علیهاالسلام)

صبر زینب (سلام الله علیها)

غم خُرد می کند چو اگر استخوان مرد

زینب (س) به صبر می شکند استخوان غم

زدند ...

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

جانم زینب (سلام الله علیها)

حوریان از غم تو لطمه به صورت بزنند

قدسیان ناله برآرند که جانم زینب (س)

پرچمدار

روز عاشورا هراسان بود دشمن تا شنید

بعد عباسِ علی (ع) پرچم به دوش زینب (س) است

حج علمدار (علیه السلام)

داده فتوا حضرت ماه بنی هاشم علمدار خدا

حاجیان ! حاجی منم چون دور زینب (س) گشته ام

مدال

گر مدال فاطمه (س) از میخ در بر سینه بود

خون پیشانی مدال افتخار زینب (س) است

غم

زینب (س) ! غمت غم است و قلم از غمت غمین

غمگین ترین غزل ز غمت می خورد زمین

حضرت زینب (س)

اگرچه « زین أب » او را نهاد نام، رسول (ص)

خدای داند کاو زینبِ « اُم و أب » بود

پی نوشت:

میلاد با سعادت حضرت زینب کبری (س) مبارک

زین أب

در ذیل خطبه های فصیح تو گفته اند:

اصلاً کسی شبیه تو « حیدر (ع) » نبود و نیست

درب وصال

حیدر (ع) اگر به شهر علوم نبی (ص) در است

بانو ! تو هم به شهر وصال حسین (ع) دری

پرچم زینب (س)

اگر عباس (ع) ، علمدار صف کرببلاست

از ازل تا به ابد پرچم زینب (س) بالاست

زینب (س)

هرچند که نشسته نمازت اقامه شد

« قد قامتی » بخوان که جهان سجده ات کند

عشق زینب (س)

جنّت و حور و بهشت ارزانی زاهد بود

ما به کاسه لیسی زینب (س) قناعت می کنیم