همه

از « همه » دست کشیدم که تو باشی « همه » ام

با تو بودن ز « همه » دست کشیدن دارد

عطر سینه زنی

مُشک را گو برود کشک بساید زیرا

بوی عطر عرق سینه زنت را عشق است !

نگاه مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف)

ای نگاه کرمت کارگشای همه خلق

گاه گاهی به نگاهی دل ما را بنواز

شافع آمد

ای غلامان ! اَگَرَت بار گنه سنگین شد

غم مخور چون که حسین (ع) شافع عصیان آمد

پی نوشت:

سوم شعبان ، میلاد ارباب ما

زیارت شاه نجف (علیه السلام)

زیارتنامه ی شاه نجف حیرانی محض است

سخن با آینه جز با زبانِ دیده نتوان گفت !

خدمت شاهانه

ما به جارو زدن خانه ی تو محتاجیم

تا ابد فخر بر این خدمت شاهانه کنیم

حر شویم

« حُر » کن مرا که جان من از شرم پر شده

من را که راه نیست به جمع « حبیب » ها

پادشاهی

هفت نسلِ بعدِ من هم پادشاهی می کنند

گر که من سائل شوم بر آستانت یا حسن (ع)

محمّد (صلوات الله علیه و علی آله الطاهرین)

غافلان « تشدید » می خوانند و عشّاقِ تو « تاج »

ای بنازم « میم » نامت با مشدّد بودنش !

رستگار

رستگار آمد سگی کو شد سگ اصحاب کهف

من سگ آل علی (ع) ام ، چون نباشم رستگار ؟؟!!

موی یار

یادش بخیر ... موی تو را شانه می زدم

افتاده دست شمر چرا خاطرات من ...؟!

آب در حرم

آمده آب به مهمانی تو در حَرَمت

نکند حضرت عباس (ع) مشرّف شده است !

از سر گذشت

عاشقم بر سرگذشتِ عاشقی کز سَر گذشت

چون حسین (ع) از سَر گذشت ، افسانه شد در سرگذشت

سینه زنی در حرم

آرزو نیست ، رجز نیست ، من آخر روزی

وسط صحن حسن (ع) سینه زنی خواهم کرد

بدهکار نگاهت

روزها فکر من این است و همه شب سخنم

که همه عمر بدهکارِ نگاهِ حسن (ع) ام

بوسه به انگور

در معطل شدن بوسه به انگور ضریح

لذتی هست که در سجده طولانی نیست !

مست چای نجف

کفاف مستی من را نمی دهد انگور

کمی ز چای نجف با گلاب می خواهم ...

خانه خراب حیدر (علیه السلام)

ربّ ما دیوار بیتش زین سبب تخریب کرد

تا بفهماند که او خانه خراب حیدر (ع) است

درس مستی

عده ای مشغول تحصیل اند در شهر نجف

بحث مستی زیر ایوان از دروس حوزوی است !

عطار عشق

مانده ام احمد (ص) پیمبر بود یا عطار عشق

بس که سلمان ها مسلمان کرد با بوی علی (ع)