ساجد

هر که آمد در نجف از هیبتت در سجده رفت

ساجد خار تو ام ، بنما نگاهی یا علی (ع) !

مِهر امیرالمومنین (علیه السلام)

من از « الیوم اکملتُ لکم... » اینگونه فهمیدم

خدا با مهر او دین مرا اندازه می گیرد

از غدیر

اصل و نسب و مذهب ما را چو بخواهید

آغاز مسلمانی ما روز غدیر است !

نجف رفتن

ره صد ساله ی حاجی به شبی پیمودیم

جای صد عمره حساب است نجف رفتن ما

خال لب

اسم زیبای تو را بر لب خود خال زدم

تا به هر بستن لب ، بوسه زنم نام تو را

پیوندتان مبارک

ترانه ی لب داود خوش صدا (ع) این است :

علی (ع) و فاطمه (س) ! پیوندتان مبارک باد ...

کلب الحیدر (علیه السلام)

هر شب به ذکر و یاد شما مست می شوم

من آن سگم که جز تو مرا پادشاه نیست

قاری

تویی قاری قرآن یا که قرآن قاری حیدر ؟!

برانگیزد قرائت های تو هوهوی قرآن را

ذکر مدام

سرگیجه ی بعد از مِی تو ذکر مدام است

عمریست که مستانه خورم بر در و دیوار

کافر میشوم

اگر عشق علی (ع) کفر است در کیش مسلمانان

خداحافظ مسلمانان ! که من هم کافری دیگر ...

رطب نجف

چیست در خاک نجف ای بت شیرین که هنوز

هر درختی که بکارند رطب می روید

گلاب اشک

باید گلاب ریخت پس از دفن روی قبر

امشب گلاب قبر علی (ع) اشک مجتبی (ع) است

پی نوشت:

شهادت امیرالمؤمنین (علیه السلام) است امروز

امضای خون

با همان خونی که از فرق تو بر محراب ریخت

بر برات منتقم بهر فرج امضا بزن

قرآن

با وضو آمد به قصد لیلة الفَرقَت ، علی (ع) !

ابن ملجم در شب احیا ، چه قرآنی گشود !!

سی سال پیش

سی سالِ پیش جان علی (ع) را گرفته اند

خنجر که مرد کشتن مولا نمی شود

ماهِ سر به مُهر

ای ماه سر به مهر ! سر از سجده بر ندار

پشت سرت کسی است که شق القمر کند

هو کشیدن ما

مردم گمان کنند که حیدر (ع) خدای ماست

از بس که بعد نام علی (ع) هو کشیده ایم !

به که ؟

آن نقش که حسرت به نگینم زده این است

یا رب ! به که بخشید عقیق یمنش را ...؟

دوستی علی (علیه السلام)

آن را که دوستی علی (ع) نیست ، کافر است

گو زاهد زمانه و گو شیخ راه باش

وصی نبی (صل الله علیه و آله)

سعدیا ! شرمی بدار ، آخر چه می ترسی ، بگو

نیست بعد مصطفی (ص) مولای ما الا علی (ع)