چشم مطهر

چشمی که در عزای تو تر می‌شود حسین(ع)!

بی‌حرمتی است خیره به نامحرمی شود

وقف خیمه گاه

تمام زندگی‌ام خیمه‌گاه هیئت بود

بگو ملائکه از مادرم سؤال کنند

استکان شراب

فدای همت مستی که چون رسید به پیری

ز استکان شرابش نگاه کرد جهان را

غیرت ایرانی

روضه خوان! روضه ی دیوار و در و کوچه نخوان!

سرشکستن سند غیرت ایرانی ماست

پایان دو ماه عزاداری

به پایان آمد این دفتر ، عزایت همچنان باقیست

برای نوکرت هر روز عاشورا و هر جا کربلا باشد

دائم الخمر

دائم الخمرم خواندند زاهدان این دیار

بس که بعد از روضه ها با چای مستی کرده ام

هیأتی ...

ای کاش که من هیأتیِ فاطمه (س) باشم

هم صحبتی مردم هیأت زده تا چند ... ؟!

تعزیه

چند روزی می شود قهر است با او دخترش

خوب بازی کرد نقش شمر را در تعزیه !

کار من

گفت کارت چیست، گفتم چند سالی میشود

کفش های گریه کن ها را مرتب میکنم !

سینه زن ارباب

پدرم گفت که میلاد تو در یاد من است

مژده دادند که نوزاد شما سینه زن است

چای روضه

حاجت به جنت و می آن نیست، جام ما

یک استکان ز چایی روضه است، والسلام

دچـار

آفتابید و من غبارمتان؛ مثل گردی که بی قرارمتان

اتفاقی اسیرتان نشدم؛ روزگاری ست که دچارمتان

پی نوشت:

منم دچار علمدار ...