به عشق تو

پشت کردم به گناه ، پاک شوم در رمضان
همه ترکم بکنند عیب ندارد ، تو بمان !

سقای تشنه

بی‌قرار از دیدن سقای تشنه پیش آب

اشک‌ریزان تا قیامت روزه‌دارم کربلا !

دیدار ماه

تشنه‌ی یک لحظه دیدار تو ام ، حال مرا

روزه‌داری لحظه‌ی افطار میفهمد فقط

قیاس

لب تشنگی از حرمت و حرمان دو مقام است

یک روزِ محرّم نشود این رمضان ها

افطار آخر

شاید نباشیم و نباشی سال های بعد

با اشک بردار آخرین خرما و نانت را

امیدوار

بازآ که در فراق تو چشم امیدوار

چون گوش روزه دار بر « الله اکبر » است

در انتظار محرم

رمضان می گذرد با همه زیبایی ها

ای اجل ! داغ محرّم به دلم نگذاری ...

حالِ من ...

قرآن به سر ، گناه به دل ؛ حال من یکی است

با نیزه ای میانِ سپاهِ معاویه ... !

لذت

لذت روزه ی ماه رمضان جای خودش

اربعین ، کرببلا ، پای پیاده عشق است

گنهکار کجاست

باز ماه رمضان آمد و بر بام فلک

می زند بانگ منادی که گنهکار کجاست؟

محرم در پیش

رمضان رفت و تو در خواب و محرم در پیش

ترس من کرببلائیست که امضا نشود

فطریه اشک

مرا چون قوت غالب اشک باشد جای نان درسال

بگو فطریه ام را روضه خوان شخصاً بپردازد

امیدم به محرم

هر آنچه بود گذشت از فضیلت شب قدر

امید ما به شب اول محرّم توست